Świadczenie wychowawcze „Rodzina 500 plus” - Świadczenia rodzinne - DP

Świadczenie wychowawcze „Rodzina 500 plus” wypłacane jest miesięcznie w wysokości 500 zł, do momentu aż dziecko ukończy 18. rok życia.

Jest to wsparcie przyznawane na każde dziecko w rodzinie bez względu na dochód.

Kiedy i gdzie złożyć wniosek?

Aktualnie trwający okres świadczeniowy 2019/2021, na który ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego został wydłużony do 31 maja 2021 r., bez konieczności składania kolejnego wniosku o świadczenie wychowawcze w celu kontynuowania jego pobierania w 2020 r.

Oznacza to, że w 2020 r. rodzice/opiekunowie nie muszą składać wniosków o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na dzieci na nowy okres, ponieważ świadczenia te – w oparciu o poprzednie wnioski składane od 1 lipca 2019 r. – zostały przyznane aż do 31 maja 2021 r.

Natomiast od 2021 r. będzie funkcjonować docelowy, roczny okres świadczeniowy  trwający od 1 czerwca do 31 maja następnego roku (wówczas w celu uzyskania prawa do świadczenia wychowawczego po 31 maja 2021 r., wnioski będzie można składać od 1 lutego 2021 r. drogą elektroniczną, a od 1 kwietnia drogą tradycyjną w urzędzie lub za pośrednictwem poczty).

Rodzice/opiekunowie, którzy nie pobierają świadczenia wychowawczego z programu „Rodzina 500+” w każdej chwili mogą przystąpić do programu składając wniosek. W takim przypadku świadczenie wychowawcze jest przyznawane, co do zasady (z zastrzeżeniem przewidzianych w ustawie wyjątków) od miesiąca złożenia wniosku do końca okresu świadczeniowego (w obecnym okresie do dnia 31 maja 2021 r.).

Odstępstwo od powyższej zasady przyznania prawa do świadczenia wychowawczego od miesiąca złożenia wniosku może dotyczyć np. sytuacji związanej z ustalaniem prawa do świadczenia wychowawczego w przypadku urodzenia dziecka. W takim przypadku, jeżeli rodzic nowonarodzonego dziecka złoży w ciągu 3 miesięcy, licząc od dnia urodzenia dziecka, wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego, prawo do wnioskowanego świadczenia otrzyma z wyrównaniem od dnia narodzin dziecka (powyższe dotyczy odpowiednio także przysposobienia dziecka lub objęcia opieką prawną).

Wnioski można składać online przez stronę MRPiPS empatia.mrpips.gov.pl, przez bankowość elektroniczną lub przez portal PUE ZUS oraz drogą tradycyjną (papierową), czyli osobiście w urzędzie lub za pośrednictwem poczty.

Z tej pomocy skorzystać mogą również rodziny przebywające za granicą.

Pierwszym warunkiem, jaki musi spełniać rodzina, to zamieszkanie w Polsce. Samo obywatelstwo polskie nie stanowi podstawy do ubiegania się o tego rodzaju wsparcie.

Świadczenie wychowawcze nie będzie przysługiwać, jeżeli rodzinie przysługuje za granicą świadczenie o podobnym charakterze. Przepisy unijne wykluczają sytuację, w której rodzina pobiera pełną kwotę świadczeń w dwóch państwach członkowskich jednocześnie, może jednak otrzymać najwyższą możliwą kwotę świadczeń przewidzianą w ustawodawstwie jednego z tych państw.

Instytucje unijne wymieniają się informacjami na temat pobierania świadczeń rodzinnych przez daną osobę. W sytuacji, gdy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego pobierane jest świadczenie o podobnych charakterze, instytucje właściwe podejmują decyzję, który kraj będzie właściwy do ich wypłaty.

Od 1 stycznia 2018 r. sprawy z zakresu koordynacji świadczeń obsługują Wojewodowie, w związku z tym w sprawach indywidualnych należy kontaktować się bezpośrednio z Urzędem Wojewódzkim.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ustalając to, w którym kraju rodzina uprawniona jest do pobierania świadczeń rodzinnych, bierze się pod uwagę kraj zatrudnienia lub kraj, w którym mieszkają dzieci. Kraj zatrudnienia jest krajem właściwym w pierwszej kolejności. W sytuacji, gdy oboje rodzice pracują, każde w innym kraju, wówczas krajem właściwym do wypłaty świadczeń jest ten, w którym mieszkają dzieci.

Gdy kwota świadczeń rodzinnych przyznanych w kraju właściwym w pierwszej kolejności jest niższa od kwoty świadczeń należnych w drugim kraju, kraj ten przyznaje dodatek dyferencyjny, czyli różnicę. W ten sposób rodzina może otrzymać jedną, najwyższą kwotę świadczeń przewidzianą przez ustawodawstwa poszczególnych państw.

Pamiętaj!

W przypadku, gdy osoba ubiega się o świadczenia o charakterze rodzinnym w państwie członkowskim UE, EOG lub Szwajcarii, instytucja właściwa w tym państwie zwraca się z zapytaniem dotyczącym m.in. pobierania polskich świadczeń do instytucji w Polsce. Taka sama procedura jest podejmowana przez polskie instytucje właściwe w sytuacji, gdy w Polsce został złożony wniosek, a członek rodziny przebywa lub pracuje w innym państwie UE.

Ma to na celu zapobieganie jednoczesnemu pobieraniu pełnej kwoty świadczeń o charakterze rodzinnym na te same dzieci w dwóch państwach w tym samym okresie.

Więcej infomacji na temat świadczenia znajduje się na stronie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Dodatkowe informacje na temat pobierania świadczenia i zamieszkania za granicą są dostępne w artykule na stronie MRPiPS.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2220)
2. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz. U. poz. 1466)
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2015 r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo wysokości dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny i specjalny zasiłek opiekuńczy, wysokości świadczeń rodzinnych oraz wysokości zasiłku dla opiekuna (Dz. U. z dnia 27 sierpnia 2015 r. poz.1238)
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 lipca 2018 r. w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny i specjalny zasiłek opiekuńczy, wysokości świadczeń rodzinnych oraz wysokości zasiłku dla opiekuna (Dz. U. poz. 1497)
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 września 2010 r. w sprawie formy opieki medycznej nad kobietą w ciąży uprawniającej do dodatku z tytułu urodzenia dziecka oraz wzoru zaświadczenia potwierdzającego pozostawanie pod tą opieką (Dz. U. Nr 183, poz. 1234)
6. Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie wysokości dochodu za rok 2016 z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (M.P. poz. 766)
7. Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości dochodu za rok 2017 z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (M.P. poz. 721)
8. Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 listopada 2017 r. w sprawie kwoty świadczenia pielęgnacyjnego w roku 2018. (M.P. poz. 1014)
9. Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 listopada 2018 r. w sprawie kwoty świadczenia pielęgnacyjnego w roku 2019 (M.P. poz.1099)
10. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 września 2017 r. w sprawie sprawozdań rzeczowo-finansowych z wykonywania zadań z zakresu świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1811)
11. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 września 2017 r. w sprawie sprawozdań rzeczowo-finansowych z realizacji zadań z zakresu zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2017 r. poz. 1810)
12. Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz. U. z 2017 r., poz. 2092)
13. Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin (Dz.U. poz. 1428)

Teksty aktów prawnych są dostępne w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej http://dziennikustaw.gov.pl/