Ostatnia aktualizacja: 18.12.2025 r. (Ministerstwo Zdrowia)

Obywatel  Niemiec, który posiada miejsce zamieszkania w Polsce i posiada poświadczenie wydane przez właściwy ze względu na miejsce zamieszkania oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia po zarejestrowaniu dokumentu S1 wydanego przez jego niemiecką kasę chorych, mając takie sama prawa w zakresie opieki zdrowotnej w Polsce, jak ubezpieczony w NFZ, będzie mógł zostać skierowany do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub uzyskać domową opiekę pielęgniarki opieki długoterminowej, na podstawie skierowania lekarza pierwszego kontaktu na takich samych zasadach i w takim samym zakresie, w jakim świadczenia te przysługują osobom ubezpieczonym w NFZ.

Natomiast obywatel Niemiec, który nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania, i który w związku z tym w czasie pobytu w Polsce ma dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie niemieckiej Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, będzie uprawniony do uzyskania prawa do pobytu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym tylko w przypadku, gdy lekarz udzielający mu świadczeń w Polsce (prowadzący jego leczenie w Polsce) uzna to świadczeń niezbędnych ze wskazań medycznych biorąc pod uwagę planowany czas pobytu oraz charakter tych świadczeń.

Należy jednak mieć na uwadze dość długi okres oczekiwania na miejsce w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i świadczenia pielęgniarskie w domu. Osoba ubezpieczona w Niemczech nie ma w tym zakresie żadnych przywilejów. Koszty leczenia w ZOL będą finansowane przez NFZ i zwracane przez niemiecką kasę chorych. Natomiast pobyt w prywatnym/odpłatnym domu opieki będzie musiał być finansowany z własnych środków pacjenta i/lub jego rodziny i od kasach chorych zależy, czy zostanie zrefundowany. NFZ nie będzie pośredniczył w tych operacjach. Przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego dotyczą tylko publicznej służby zdrowia w państwach członkowskich UE.