Ostatnia aktualizacja: 15.04.2025 r. (Ministerstwo Finansów)

Obowiązek podatkowy zależy od miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych (tzw. rezydencji podatkowej), rodzaju uzyskiwanych dochodów, miejsca ich uzyskiwania oraz regulacji zawartych w odpowiednich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zasady ustalania rezydencji podatkowej
Osoby, które nie mają miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (nierezydenci), mają ograniczony obowiązek podatkowy, tj. opodatkowują w Polsce wyłącznie dochody osiągnięte na terytorium Polski.

Natomiast osoby, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (rezydenci), mają nieograniczony obowiązek podatkowy, tj. opodatkowują w Polsce wszystkie dochody, osiągnięte zarówno w Polsce jak i za granicą.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Należy podkreślić, że są to dwie niezależne przesłanki i nie muszą być spełnione łącznie. O miejscu zamieszkania (rezydencji podatkowej) nie decyduje sam fakt długotrwałego przebywania w danym kraju.

Zasady opodatkowania emerytur

Zgodnie z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Belgii), ze względu na uprzednie zatrudnienie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Belgii).

Jednakże, takie emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Belgii) na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym lub zgodnie z jakimkolwiek innym systemem emerytalnym w drugim umawiającym się Państwie (Polsce), mogą zostać opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie (Polsce), jednak wyłącznie w takim przypadku gdy składki uiszczane na podstawie tych przepisów lub systemu są uznawane przez to drugie Państwo (Polsce) dla celów podatkowych. W takim przypadku, podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10 % kwoty świadczenia brutto.

Podsumowując, jeśli jest się belgijskim rezydentem podatkowym, wówczas emerytura podlega opodatkowaniu wyłącznie w Belgii (poza sytuacją gdyby emerytura pochodziła z polskiego systemu emerytalnego).

Natomiast jeśli otrzymywana emerytura pochodzi z systemu ubezpieczeń społecznych lub innego systemu emerytalnego Polski, wówczas podlega ona opodatkowaniu w Belgii oraz w Polsce (jednak podatek tu pobrany nie może przekroczyć 10% świadczenia brutto).  W takim przypadku, jeśli świadczenie podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Belgii, znajdzie zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania – metoda proporcjonalnego odliczenia.

Podstawa prawna

art. 18 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, (Dz. U. z 2004 r. nr 211, poz. 2139).