Powrót

Zezwolenie na pobyt stały

 

Zezwolenie na pobyt stały

Informacje zgodne ze stanem prawnym na dzień: 2024-09-04

Małżonek obywatela polskiego, niebędący obywatelem jednego z państw EOG lub Szwajcarii, czyli obywatel tzw. kraju trzeciego, może się starać o zezwolenie na pobyt stały.

Wyróżniamy dwa rodzaje zezwoleń na pobyt na czas nieoznaczony:

  • zezwolenie na pobyt stały
  • zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Zezwolenie na pobyt stały jest udzielane cudzoziemcowi, który:

  • jest dzieckiem cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE pozostającym pod jego władzą rodzicielską:
    • urodzonym po udzieleniu temu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub
    • urodzonym w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego temu cudzoziemcowi
  • jest dzieckiem obywatela polskiego pozostającym pod jego władzą rodzicielską
  • jest osobą o polskim pochodzeniu i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe
  • pozostaje w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim z obywatelem polskim i pozostawał w tym związku małżeńskim przez co najmniej 3 lata przed dniem, w którym złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały i bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z obywatelem polskim lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych,
  • posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.

Natomiast zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE przysługuje cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez 5 lat bezpośrednio przed złożeniem wniosku i spełnia łącznie następujące warunki::

  • posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu,
  • posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium
    Rzeczypospolitej Polskiej.
  • posiada potwierdzoną znajomość języka polskiego.

Cudzoziemiec może złożyć wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE tylko wtedy, gdy przebywa na terytorium Polski legalnie.

Wniosek o udzielenie tych zezwoleń składa się osobiście na odpowiednim formularzu do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu. Dodatkowo należy wniosek uzasadnić, przedstawić ważny dokument podróży oraz dołączyć:

  • 4 fotografie w odpowiednim formacie,
  • dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych
    we wniosku i jego uzasadnienia,
  • tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego w przypadku ubiegania się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

Kompletna lista dokumentów, jakie należy przedstawić w postępowaniu o udzielenie zezwolenia dostępna jest w urzędzie wojewódzkim.

 

Szczegółowe informacje na temat zezwolenia na pobyt stały oraz zezwolenia na pobyt rezydenta UE można znaleźć na stronie Urzędu do spraw Cudzoziemców.

 

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2024 r. poz. 769 z późn. zm.)

 

Aktualizacja: Urząd ds. Cudzoziemców


Wszystkie treści i materiały zamieszczane na portalu www.powroty.gov.pl, opracowywane przez grupę redakcyjną, mają charakter informacyjny. Redakcja portalu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były rzetelne i wiarygodne. Nie stanowią one wiążącej interpretacji przepisów prawnych.

W przypadku treści aktualizowanych przez współpracujących z serwisem powroty.gov.pl ekspertów z ministerstw i innych publicznych instytucji odpowiedzialność za przekazane informacje ponoszą ww. instytucje.