Informacje zgodne ze stanem prawnym na dzień: 2024-09-02

Władza rodzicielska

Orzeczenia wydane w jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej są uznawane w innych państwach członkowskich bez potrzeby przeprowadzania specjalnego postępowania. Może się jednak zdarzyć, że orzeczenie nie zostanie uznane - podstawy nieuznania orzeczenia w tych sprawach powołane zostały w art. 39 rozporządzenia.

Istnieje możliwość wniesienia odwołania od decyzji o odpowiedzialności rodzicielskiej.

Polskie prawo nie zawiera definicji władzy (odpowiedzialności) rodzicielskiej. Najogólniej można powiedzieć, że władza (odpowiedzialność) rodzicielska to zespół obowiązków i praw rodziców względem małoletniego dziecka. Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Obowiązkiem osoby sprawującej władzę rodzicielską jest opiekowanie się dzieckiem, jego wychowywanie, troska o fizyczny i duchowy rozwój dziecka oraz kształcenie. Z reguły władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom i każdy z nich ma takie same prawa i obowiązki.

Jeśli rodzice nie mogą porozumieć się w kwestiach istotnych dla dziecka, takich jak: miejsce zwykłego pobytu dziecka, wybór szkoły, wybór imienia i nazwiska, wyjazd za granicę, decyzję w tym względzie podejmuje sąd.

Sąd może ingerować we władzę rodzicielską na kilka sposobów:

• może ograniczyć lub zawiesić władzę rodzicielską, gdy rodzic przebywający na emigracji nie utrzymuje kontaktów z dzieckiem,

• w skrajnych wypadkach sąd opiekuńczy może również pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej.

Podstawa prawna:

1. Rozporządzenie Rady (UE) 2019/1111z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U.UE.L.2019.178.1)

2. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59 z późn. zm.)

Aktualizacja: Ministerstwo Sprawiedliwości