Назад

Nauka języka polskiego po powrocie z zagranicy – jak wesprzeć swoje dziecko w tym procesie

Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2025-06-16

Coraz więcej polskich rodzin decyduje się na powrót do kraju po latach spędzonych za granicą. Dla dorosłych to często powrót do znanych realiów, ale dla dzieci – zwłaszcza tych, które większość życia spędziły poza Polską – to zupełnie nowe wyzwanie. Jednym z największych jest nauka języka polskiego na poziomie umożliwiającym swobodne funkcjonowanie w szkole i życiu codziennym. Jak jako rodzic możesz wspierać swoje dziecko w tym procesie?

Przedstawiamy 6 punktów, na które warto zwrócić uwagę po powrocie z zagranicy z dzieckiem, które ma kontynuować edukację w polskiej szkole.

1. Zrozumienie punktu wyjścia

Każde dziecko ma inną historię językową. Niektóre mówiły po polsku w domu, ale używały innego języka w szkole, inne słyszały polski sporadycznie. Dlatego pierwszym krokiem jest określenie poziomu znajomości języka: czy dziecko rozumie mowę potoczną? Czy potrafi pisać po polsku? Jak radzi sobie z gramatyką, słownictwem, czytaniem?

2. Emocje i motywacja mają znaczenie

Dziecko może czuć się zagubione, zawstydzone albo sfrustrowane, że nie rozumie wszystkiego, co dzieje się wokół. Bardzo ważne jest, by nie wywierać presji, nie porównywać do rówieśników i nie oczekiwać perfekcji od razu. Zamiast tego warto budować pozytywną motywację – pokazywać, że język polski to narzędzie, które pomoże dziecku nawiązać przyjaźnie, zrozumieć nauczycieli, odkrywać nowe możliwości.

3. Codzienny kontakt z językiem

Najlepszym wsparciem będzie codzienny, naturalny kontakt z językiem. Rozmawiaj z dzieckiem po polsku, czytajcie razem książki, oglądajcie polskie bajki i filmy. Zachęcaj do opowiadania o swoim dniu, komentowania tego, co widzi wokół. Nawet zwykłe rozmowy przy stole mają ogromną wartość językową.

4. Zajęcia dodatkowe i korepetycje

Jeśli dziecko potrzebuje intensywniejszego wsparcia, warto rozważyć zajęcia z nauczycielem języka polskiego jako obcego. Dobrze sprawdzają się też zajęcia w małych grupach lub z elementami zabawy. Kluczem jest systematyczność i dostosowanie poziomu nauki do realnych potrzeb dziecka.

5. Duma z dwujęzyczności

Zamiast traktować polski jako „obcy” czy „trudny” język, warto budować w dziecku poczucie dumy z bycia dwujęzycznym. To ogromny atut, który może pomóc w przyszłości. Pokazuj dziecku, że jego doświadczenie kulturowe jest bogactwem, a języki nie konkurują ze sobą – mogą się wzajemnie wspierać.

6. Cierpliwość i czas

Opanowanie języka do poziomu rówieśników może zająć miesiące, a czasem lata. Ważne, by nie zniechęcać się drobnymi niepowodzeniami. Każde nowe słowo, każdy poprawnie wypowiedziany czasownik, każda przeczytana strona to krok naprzód.

 

Powrót do Polski i nauka języka polskiego to proces, który wymaga wsparcia, empatii i zaangażowania całej rodziny. Kluczem jest codzienny kontakt z językiem, pozytywne nastawienie, współpraca ze szkołą oraz świadomość, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Dzięki wyrozumiałości i mądremu wsparciu rodziców, nawet najbardziej niepewne dziecko może z czasem poczuć się w języku polskim jak ryba w wodzie.

 

 

Katarzyna Tymińska (Powroty.gov.pl)

 

Źródło:

https://www.libratus.edu.pl/blog/moje-dziecko-nie-chce-mowic-po-polsku-co-teraz/

https://discovery.ucl.ac.uk/id/eprint/10042945/1/2016.Po_polsku_na_Wyspach.2ed.K.Zechenter.pdf

https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/8682/3/A_Mlynarczuk-Sokolowska_K_Szostak-Krol_Roznorodnosc_i_inkluzja_w_edukacji.pdf