Ostatnia aktualizacja: 14.09.2020 r.

Wracamy z dziećmi (14 i 16 lat) z Islandii po 3 latach pobytu. Czy będziemy mieć problemy z zapisaniem ich do szkoły po rozpoczęciu roku szkolnego? Bardzo słabo mówią po polsku i boimy się, że trafią do klas z dużo młodszymi dziećmi.

Każdego ucznia przybywającego/powracającego z zagranicy przyjmuje się do szkoły w Polsce na podstawie:

• świadectwa, wydanego przez szkołę lokalną, jeżeli w systemie szkolnym danego państwa jest ono wydawane, albo zaświadczenia wystawionego przez dyrekcję szkoły, do której dziecko uczęszczało,
• świadectw z kolejno ukończonych klas szkoły polskiej, jeśli dziecko do takiej uczęszczało.

Powyższe dokumenty pozwalają potwierdzić spełnienie przez dziecko obowiązku szkolnego oraz uzyskane przez nie oceny. Na tej podstawie dyrektor szkoły będzie mógł przyjąć dziecko do odpowiedniej klasy, a kurator – dokonać nostryfikacji (uznania za równorzędne z polskim) świadectwa ukończenia szkoły na danym poziomie.

Polski system szkolnictwa dopuszcza możliwość zapisania dziecka do szkoły także w trakcie roku szkolnego. Jednakże wiązać się to może z trudnościami adaptacyjnymi, z koniecznością indywidualnego nadrabiania zaległości i wyrównywania różnic programowych. W takiej sytuacji pomocą służy zarówno pedagog, jak i psycholog zatrudniony w szkole.

Różnice programowe z zajęć edukacyjnych realizowanych w klasie, do której uczeń przechodzi są uzupełniane na warunkach ustalonych przez nauczycieli prowadzących dane zajęcia. Decyzję o tym, czy zakres wiedzy ucznia jest adekwatny do wymagań określonych w podstawach programowych obowiązujących w polskiej szkole, podejmuje indywidualnie w przypadku każdego ucznia dyrektor szkoły i nauczyciele szkoły, do której zgłosi się uczeń. Szkoła w Polsce ma również obowiązek zapewnienia uczniowi wyrównania różnic programowych. Każdy dokument (świadectwo, zaświadczenie dyplom itp.), wydany za granicą, może zatem pomóc w określeniu poziomu kompetencji ucznia i jest brany pod uwagę przy przyjmowaniu dziecka do szkoły w Polsce.

Należy mieć na uwadze także inne rozwiązanie problemu słabej znajomości języka polskiego przez dzieci pragnące uczęszczać do polskiej szkoły. Mają one możliwość kontynuowania nauki w języku obcym w gimnazjum dwujęzycznym, a następnie w liceum o takim samym profilu. Szkoły te stanowią łatwiejszą formę włączenia się uczniów przybyłych z zagranicy w polski system edukacji. Nauczanie w tych szkołach jest bowiem prowadzone w dwóch językach: polskim oraz obcym, będącym drugim językiem nauczania.

Dwujęzyczne szkoły podstawowe i licea są ofertą dla tych osób, które znają język obcy nowożytny (głównie język angielski, francuski lub niemiecki) i chcą kontynuować jego naukę na poziomie rozszerzonym. Uczniowie klas dwujęzycznych realizują znacznie szerszy program nauki języka obcego.

Wykaz szkół, również dwujęzycznych można znaleźć na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Szczegółowe informacje znajdują się w rozdziale Dzieci w szkole.