Powrót

Podstawowe zasady dokumentowania pracy i wynagradzania pracowników w Austrii

Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2023-05-22

Przepisy w zakresie prawa pracy różnią się pomiędzy poszczególnymi krajami. W tym artykule omawiamy najważniejsze ich aspekty związane z zatrudnieniem i wynagradzaniem pracowników w Austrii.

 

W przypadku pracowników zatrudnionych u austriackich pracodawców, wynagrodzenie najczęściej jest wypłacane na koniec każdego miesiąca kalendarzowego. Pracownikom wypłaca się również wynagrodzenie na koniec każdego tygodnia kalendarzowego w przypadku wynagrodzenia godzinowego. Dopuszczalne jest również uzgodnienie innego terminu płatności w układzie zbiorowym (Kollektivvertrag - KV) lub w umowie o pracę. Warto zaznaczyć, że sama umowa o pracę nie może przewidywać późniejszej wypłaty wynagrodzenia niż to określono w układzie zbiorowym.

W przypadku ustania stosunku pracy, wszelkie zobowiązania powinny być wypłacone w dniu ustania stosunku pracy.

 

Co zrobić, jeśli wynagrodzenie nie jest wypłacane?

Jeśli wynagrodzenie nie zostało wypłacone w terminie lub brakuje jego części (nadgodzin, premii czy dodatków), należy ustnie zwrócić się do pracodawcy o uregulowanie należności. Jeśli w miejscu pracy istnieje rada pracownicza, warto ją zaangażować w swoją sprawę. Jeżeli takie działanie niczym nie skutkuje, należy dochodzić roszczeń na piśmie, tj. wysłać pracodawcy list polecony z upomnieniem, z 14-dniowym terminem płatności.

Aby uniknąć komplikacji, należy niezwłocznie skontaktować się z ekspertami Izby Pracy (Arbeiterkammer).

Ważne! W przypadku braku zlecanych, a wcześniej ustalonych zadań, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Pracodawca ponosi ryzyko, jeśli w uzgodnionych godzinach pracy nie ma określonych zajęć do wykonania. Pracodawca nie może też w takim czasie zmusić swoich pracowników do skorzystania z przysługującego im urlopu. Taka sytuacja zawsze wymaga wzajemnego porozumienia.

 

Odcinek wynagrodzenia

Każdy pracownik musi otrzymać miesięczny odcinek swojego wynagrodzenia najpóźniej w dniu jego wypłaty. Powinien on wskazywać wysokość wynagrodzenia, informację na temat przepracowanych godzin nadliczbowych, dodatku urlopowego, premii bożonarodzeniowej oraz dokonanych potrąceń (składki na ubezpieczenie społeczne, podatki). Każdy, kto nie otrzyma odcinka wypłaty, może wystąpić do sądu z pozwem cywilnym w tej sprawie.

 

Wynagrodzenie za przepracowane nadgodziny

Każda nadliczbowa godzina musi być zrekompensowana dodatkiem w wysokości co najmniej 50%. W przypadku pracy w godzinach nocnych lub w niedzielę dodatek wzrasta do 100%. Ekwiwalent za przepracowane nadgodziny może być również uzgodniony z pracodawcą (co najmniej w proporcji 1:1,5).

 

Dodatki za nadgodziny

Osoby zatrudnione w niepełnym wymiarze czasu pracy bądź wykonujące ją marginalnie, często pracują w nadgodzinach. Jest to czas pracy mieszczący się pomiędzy uzgodnionym w umowie czasem pracy, a ustawowym normalnym czasem pracy (40 godzin) lub niższym normalnym czasem pracy określonym w układzie zbiorowym (np. 38,5 godzin). Takie osoby, za wypracowane nadgodziny otrzymują dopłatę w wysokości 25%, jeśli nadgodziny te nie są rekompensowane ekwiwalentem w określonym okresie trzech miesięcy.

 

Terminy dochodzenia roszczeń

Każdy pracownik powinien dokładnie sprawdzać miesięczny odcinek wypłaty, aby ustalić, czy wszystkie należne świadczenia zostały mu prawidłowo naliczone. O wszelkie brakujące składniki wynagrodzenia, takie jak np. dodatki za nadgodziny, należy zwrócić się do pracodawcy z odpowiednim wyprzedzeniem. Umowy o pracę lub układy zbiorowe pracy często zawierają postanowienia i dodatkowe zapisy, zgodnie z którymi terminy ewentualnych roszczeń muszą być dochodzone na piśmie lub nawet skierowane do sądu w krótkim czasie.

Warto wiedzieć! Roszczeń w sądzie można domagać się w okresie trzech lat. Po tym czasie ulegają one przedawnieniu!

 

Anna Gawrylik (Powroty.gov.pl)

 

Źródło:

Arbeiterkammer