Powrót

Cudzoziemcy a ich prawo do świadczenia 500+ w Polsce

Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2021-10-25

Do świadczenia wychowawczego mają prawo nie tylko obywatele polscy, ale również cudzoziemcy, którzy zamieszkują wraz z dziećmi w Polsce na podstawie określonych tytułów pobytowych.

Czy cudzoziemiec zamieszkujący w Polsce w związku z wykonywaną pracą na terenie RP lub pobytem, w innym celu niż praca ma zawsze prawo do świadczenia wychowawczego? Odpowiedź brzmi: nie.

 

Prawo do tego świadczenia mają cudzoziemcy:

1. Do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego –

Przepisy te obowiązują w krajach UE/EOG i Szwajcarii.

2. Jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym.

Wykaz dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym znajduje się tu.

Ujęcie świadczeń rodzinnych znajduje się wyłącznie w postanowieniach umów zawartych z Jugosławią (obecnie dotyczy: Czarnogóry, Serbii, Bośni i Hercegowiny) i Macedonią.

3. Przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami dotyczącymi wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach), jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Posiadający kartę pobytu z adnotacją “dostęp do rynku pracy”, jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na czas nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów lub pracy sezonowej, którzy mają prawo do jej wykonywania na podstawie wizy.

5. Przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

  • na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub
  • w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na warunkach określonych w art. 139n ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt i pracę na okres nieprzekraczający dziewięciu miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

6. Przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

  • na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 151 lub art. 151b ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
  • na podstawie wizy krajowej w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych,
  • w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Cudzoziemiec, który złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznościami wymienionymi powyżej i czeka na decyzję w swojej sprawie, nie może ubiegać się o przyznanie świadczenia.

 

Anna Gawrylik, Powroty.gov.pl

 

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tj. Dz. z 2019 r. poz. 2407 z późn. zm.).
  • Ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 924).