Tagi: Podatki, Sąd

Zaległości podatkowe

Konsekwencje niezłożenia zeznania podatkowego lub uchylania się od zapłacenia należnego podatku zależą od wysokości powstałej zaległości, a okres przedawnienia może wynosić nawet 20 lat.

W zależności od wysokości powstałej zaległości podatkowej niezapłacenie należnego podatku stanowi:

• przestępstwo skarbowe, za które grozi kara grzywny
  w wysokości do 720 stawek dziennych lub kara pozbawienia wolności, obie te kary łącznie bądź też samoistna kara grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych lub
• wykroczenie skarbowe, za które grozi kara grzywny w wysokości od jednej dziesiątej do dwudziestokrotności minimalnego wynagrodzenia.

Stawka dzienna ustalana jest przez sąd i nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia (obecnie wynoszącego 1500 zł) ani też przekraczać jej czterystokrotności.

Jeżeli przed upływem tych terminów zostanie wszczęte postępowanie przeciwko sprawcy przestępstwa skarbowego, to wówczas następuje przedłużenie biegu przedawnienia o odpowiednio kolejne 5 lat i 10 lat.

W wypadku zakwalifikowania czynu jako wykroczenia skarbowego karalność ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeśli przed upływem tego terminu wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność czynu ustaje z upływem dwóch lat od zakończenia tego roku.

Bieg przedawnienia przestępstwa i wykroczenia skarbowego rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności należności podatkowej.

Okres ten może być przedłużony w wypadkach przerwania
i zawieszenia biegu terminu przedawnienia, uregulowanych
w Ustawie z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Może to nastąpić w wyniku zastosowania np. środka egzekucyjnego czy wniesienia do sądu administracyjnego skargi na decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym nie ulegają przedawnieniu, ale po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.