Rejestracja „zagranicznych” dzieci
Artykuł zgodny ze stanem prawnym na dzień: 2016-03-14
Jak zgłosić w Polsce dziecko urodzone za granicą?
Wiele młodych małżeństw zdecydowało się w pewnym momencie na opuszczenie kraju. Wyjazd planowany był na dwie osoby, ale bardzo często podejmując decyzję o powrocie do kraju, trzeba już uwzględnić trzy osoby lub więcej. Oprócz problemów związanych z pakowaniem bagażu i innych kwestii organizacyjnych, pojawia się jeszcze „problem” związany z urodzonymi za granicą dziećmi. Jak tacy mali polscy obywatele mają zaistnieć formalnie w naszym kraju?
Formalności, których należy dopełnić
Dziecko urodzone poza granicami Polski można zarejestrować w polskim urzędzie stanu cywilnego. Rejestracja dziecka w urzędzie stanu cywilnego może nastąpić przez:
- przeniesienie zagranicznego dokumentu stanu cywilnego potwierdzającego urodzenie do rejestru stanu cywilnego (transkrypcja);
- odtworzenie zagranicznego aktu urodzenia - gdy nie jest możliwe uzyskanie zagranicznego odpisu dokumentu stanu cywilnego lub wiąże się to z poważnymi trudnościami;
- zarejestrowanie urodzenia, jeżeli nie zostało ono zarejestrowane za granicą lub gdy w państwie urodzenia nie jest prowadzona rejestracja stanu cywilnego.
Gdzie się udać?
Wniosek o rejestrację należy złożyć do wybranego kierownika urzędu stanu cywilnego w Polsce lub za pośrednictwem polskiego konsula. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty:
- zagraniczny dokument stanu cywilnego wraz z jego tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula, jeżeli rejestracja następuje w trybie przeniesienia zagranicznego dokumentu stanu cywilnego do polskiego rejestru stanu cywilnego;
- zagraniczny dokument potwierdzający urodzenie, wydany przez właściwy podmiot zagraniczny wraz z jego tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula, jeżeli rejestracja następuje w trybie odtworzenia lub rejestracji urodzenia niezarejestrowanego za granicą;
- dowód uiszczenia opłaty skarbowej lub opłaty konsularnej w przypadku składania wniosku za pośrednictwem konsula.
Urzędowego tłumaczenia dokumentów na język polski powinien dokonać:
- tłumacz przysięgły wpisany na listę prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości;
- tłumacz przysięgły uprawniony do dokonywania takich tłumaczeń w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG);
- konsul.
Za dokumenty przetłumaczone przez konsula uznaje się również:
- dokumenty w języku obcym przetłumaczone na język polski przez tłumacza w państwie przyjmującym i poświadczone przez konsula;
- dokumenty przetłumaczone z języka rzadko występującego na język znany konsulowi, a następnie przetłumaczone przez konsula na język polski.
W przypadku braku tłumacza przysięgłego języka obcego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokument zagraniczny potwierdzający stan cywilny w języku obcym może zostać przetłumaczony przez konsula lub uprawnionego pracownika przedstawicielstwa dyplomatycznego państwa obcego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Warto wiedzieć
Dokument nie wymaga tłumaczenia, jeżeli został do niego załączony wielojęzyczny standardowy formularz, o którym mowa w rozporządzeniu PE i Rady (UE) 2016/1191 w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli poprzez uproszczenie wymogów dotyczących przedkładania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012. Szczegółowe informacje na temat tego rozporządzenia, w tym wielojęzycznych standardowych formularzy, znajdziesz w rozdziale Legalizacja zagranicznych dokumentów urzędowych.
Transkrypcja jest obligatoryjna, jeżeli obywatel polski, którego dotyczy zagraniczny dokument stanu cywilnego, posiada akt stanu cywilnego potwierdzający zdarzenia wcześniejsze sporządzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i żąda dokonania czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego lub ubiega się o polski dokument tożsamości (paszport, dowód osobisty) lub nadanie numeru PESEL.
Karolina Łapińska, Powroty.gov.pl
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2224, z późn. zm.)
Ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1044, z późn. zm.)
Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. Prawo konsularne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2141, z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 18 grudnia 2015 r. w sprawie opłat konsularnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2237)