Powrót

Miejsce zamieszkania do celów podatkowych

 

Miejsce zamieszkania do celów podatkowych

Informacje zgodne ze stanem prawnym na dzień: 2019-05-16

Od 1 stycznia 2007 r. – zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych – za osobę zamieszkującą w Polsce uznaje się osobę, która ma tu centrum interesów osobistych bądź gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Do 31 grudnia 2006 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierała definicji miejsca zamieszkania i posługiwano się definicją z art. 25 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Od 1 stycznia 2007 r. do przepisów o podatku dochodowym włączono samodzielną definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej na terytorium Polski.

Na potrzeby ustalenia, że dana osoba nie ma zamieszkania w Polsce brane są pod uwagę przede wszystkim takie okoliczności, jak:

  • pobyt najbliższej rodziny za granicą (np. małżonka, dzieci),
  • posiadanie mieszkania do własnej dyspozycji w drugim państwie (najem, własność),
  • inne okoliczności, (np. umowa o pracę na czas nieokreślony, umowa najmu na czas nieokreślony, umowy z dostawcami mediów),
  • posiadanie majątku ruchomego i nieruchomego za granicą (np. samochodu, domu),
  • uzyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej drugiego państwa.

Należy podkreślić, iż wymienione przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Warto wiedzieć

Od 1 stycznia 2012 r. podatnicy będący osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub niebędącymi zarejestrowanymi podatnikami VAT w przypadku powrotu z zagranicy nie mają obowiązku składania zgłoszeń identyfikacyjnych.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z 13 października 1995 roku o zasadach ewidencji i identyfikacji podatnika i płatnika (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r.  poz. 63 z późn. zm.).

2. Ustawa z 10 września 1999 roku – Kodeks karny skarbowy (tekst jedn. Dz.U. z 2018  poz. 1958 z późn. zm.).


Udostępnij na Facebooku
Udostępnij na Twitterze