Dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka

Dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje osobie samotnie wychowującej dziecko/dzieci, która nie ma zasądzonych alimentów na dziecko, gdyż drugi z rodziców dziecka nie żyje, ojciec dziecka jest nieznany lub powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone.

Za osobę samotnie wychowującą dziecko uznaje się pannę, kawalera, wdowę, wdowca, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osobę rozwiedzioną, chyba że wychowuje co najmniej jedno dziecko wspólnie z jego rodzicem.

Dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje w wysokości 170 zł miesięcznie na dziecko, nie więcej jednak niż 340,00 zł na wszystkie dzieci.

W przypadku dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności kwotę dodatku zwiększa się o 80 zł na dziecko, nie więcej jednak niż o 160 zł na wszystkie dzieci.

Dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje samotnie wychowującym dziecko matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli nie zostało zasądzone świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka od drugiego z rodziców dziecka, ponieważ:
- drugi z rodziców dziecka nie żyje;
- ojciec dziecka jest nieznany;
- powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone.

Osoby mieszkające za granicą i chcące ubiegać się o przyznanie świadczenia rodzinnego w Polsce mogą zostać poproszone
o złożenie pisemnego oświadczenia, że nie korzystały/korzystają
z tej formy pomocy za granicą.

Często kraj, w którym osoby te mieszkały lub mieszkają, wysyła do ośrodka pomocy społecznej czy urzędu gminy wypłacającego świadczenia rodzinne pytanie, czy nie korzystały z jednakowych form pomocy. Jeżeli osoby te uzyskały tożsame świadczenie
za granicą i w Polsce, świadczenie może być uznane za nienależnie pobrane i będą musiały dokonać jego zwrotu.

Warto wiedzieć

Dodatek przysługuje również pełnoletniej osobie do ukończenia 24 roku życia, uczącej się w szkole lub w szkole wyższej, jeżeli oboje rodzice osoby uczącej się nie żyją.